Magandang araw sa inyong lahat! Ating basahin ang isa na namang talumpati tungkol sa kahirapan na may pamagat na “Kahirapan sa Gitna ng Kasaganaan: Isang Pagmumuni-muni.” Alamin natin kung paano, sa kabila ng pag-unlad ng ekonomiya, marami pa rin sa ating mga kababayan ang patuloy na naghihirap. Simulan na natin!
Kahirapan sa Gitna ng Kasaganaan: Isang Pagmumuni-muni
Mga guro, magulang, at mga kapwa mag-aaral, magandang araw sa inyong lahat!
Sa panahon ngayon, madalas nating marinig sa balita na umuunlad ang ating ekonomiya. May mga bagong gusali, mall, at negosyo na tumutubo sa iba’t ibang bahagi ng ating bansa. Ngunit sa kabila ng kasaganaan na ito, bakit nga ba marami pa rin sa ating mga kababayan ang naghihirap?
Ang tanong na ito ay isang napakahalagang pag-usapan, lalo na’t patuloy ang pag-angat ng ating bansa ayon sa mga ulat. Ngunit sa kabila ng mga magandang balita, marami pa rin sa ating mga kababayan ang hindi nakikinabang sa sinasabing progreso. Sa ilalim ng kumikinang na facade ng mga matatayog na gusali at malalaking negosyo, naroroon ang mga pamilyang pilit na binubuhay ang kanilang sarili sa ilalim ng linya ng kahirapan.
Una sa lahat, tignan natin ang mga sanhi ng kahirapan. Isa sa mga pangunahing dahilan ay ang hindi pantay na pamamahagi ng yaman. Habang ang iilang mayayaman ay patuloy na yumayaman, ang mga mahihirap ay lalo pang nagiging mahirap. Isipin natin ang isang pamilyang may limang miyembro na umaasa lamang sa isang maliit na hanapbuhay. Sapat ba ito para sa kanilang pang-araw-araw na pangangailangan? Sa karamihan ng pagkakataon, hindi.
Pangalawa, ang kakulangan sa edukasyon at trabaho. Maraming mga bata ang hindi nakakapag-aral dahil sa kakulangan ng pera. Dahil dito, hindi sila nagkakaroon ng sapat na kaalaman at kakayahan upang makakuha ng magandang trabaho sa hinaharap. Ang resulta? Patuloy silang nasasadlak sa kahirapan.
Hindi rin natin dapat kalimutan ang epekto ng korapsyon. Ang pondo na dapat sana’y napupunta sa mga proyektong makakatulong sa mga mahihirap, ay nauuwi sa bulsa ng iilang tiwaling opisyal. Dahil dito, marami sa ating mga kababayan ang nawawalan ng pagkakataong makaahon sa hirap.
Ngunit hindi naman lahat ay negatibo. May mga hakbang na ginagawa ang ating gobyerno at ilang pribadong sektor upang masolusyunan ang problemang ito. Nariyan ang mga programang nagbibigay ng libreng edukasyon, pabahay, at iba pang benepisyo para sa mga mahihirap. Gayunpaman, hindi ito sapat. Kailangan nating magtulungan upang masiguro na ang bawat Pilipino ay may pagkakataon na makaahon sa kahirapan.
Bilang mga kabataan, ano ang ating maitutulong? Una, mag-aral tayong mabuti. Ang edukasyon ang susi sa mas magandang kinabukasan. Pangalawa, maging bahagi tayo ng mga organisasyon o proyekto na tumutulong sa ating mga kababayan. At panghuli, maging mapanuri tayo sa mga isyung panlipunan at makilahok sa mga talakayan na naglalayong masolusyunan ang kahirapan.
Mga kaibigan, sa kabila ng kasaganaan na ating nakikita, marami pa rin sa ating mga kababayan ang naghihirap. Hindi natin sila dapat kalimutan. Sa halip, dapat tayong kumilos upang mabigyan sila ng pagkakataong makaahon sa hirap. Nasa ating mga kamay ang pag-asa ng ating bayan. Sama-sama nating labanan ang kahirapan at isulong ang tunay na pag-unlad para sa lahat.
Maraming salamat at magandang araw sa inyong lahat!