Magandang araw sa inyong lahat! Handa na ba kayo para sa isa na namang nakakatuwang maikling kwento na may mahalagang aral? Ang kwentong ating babasahin ngayon ay may pamagat na Sa Likod ng Ulap. Isinasalaysay nito ang pakikipagsapalaran ng isang matandang tagapagbantay ng ilog at isang batang naghahanap ng kanyang mga magulang matapos ang isang matinding baha. Mayroon din itong English version at mga multiple-choice questions na magagamit ng mga estudyante para mas maunawaan ang kwento. Tara, simulan na natin!
Sa Likod ng Ulap
Isang araw sa bayan ng Lumingaw, isang matandang tagapagbantay ng ilog na si Mang Ramon ang nakatayo sa gilid ng ilog matapos ang isang malakas na bagyo. Ang tubig ay rumagasa at nagdulot ng matinding baha. Maraming pamilya ang nawalan ng bahay, at ilan ay hindi pa rin natatagpuan.
Habang naglalakad si Mang Ramon sa tabing-ilog upang magmasid, nakita niya ang isang batang umiiyak. May dala itong maliit na bag na basa na sa ulan. Lumapit si Mang Ramon at tinanong ang bata.
“Anak, bakit ka umiiyak?” tanong ng matanda.
“Hinahanap ko po ang mga magulang ko. Nawala po sila nang tumaas ang tubig,” sagot ng bata na nagpakilalang si Junjun.
Nadama ni Mang Ramon ang lungkot ng bata. Hindi niya matiis na iwan ito kaya inalok niya si Junjun na samahan siya.
“Halika, tutulungan kitang hanapin sila. Hindi natin susukuan ang paghahanap,” sabi ng matanda.
Magkasamang naglakad sina Mang Ramon at Junjun sa kahabaan ng ilog. Habang naglalakad, ikinuwento ni Mang Ramon ang kanyang sariling pagkawala.
“Noong bata pa ako, nawalan din ako ng mahal sa buhay dahil sa ganitong sakuna. Matagal bago ko natanggap iyon. Pero natutunan kong may pag-asa pa rin sa likod ng bawat ulap,” malungkot niyang kwento.
Sa kanilang paglalakbay, nakasalubong nila ang mga residente ng bayan na nagkukumpuni ng kanilang mga bahay. Ipinakita rin ni Mang Ramon kay Junjun ang tulong na ibinibigay ng mga boluntaryo.
“Tingnan mo, Junjun. Kahit mahirap ang sitwasyon, nagtutulungan ang mga tao. Yan ang lakas ng ating bayan,” paliwanag ng matanda.
Dahan-dahan, napawi ang lungkot sa mukha ni Junjun. Naramdaman niyang hindi siya nag-iisa sa laban na ito. Sa wakas, narating nila ang evacuation center na itinayo ng lokal na pamahalaan. Maraming tao ang nagtipon doon — may mga nagpapahinga, kumakain, at naghihintay ng balita sa kanilang mga mahal sa buhay.
Habang naghahanap ng impormasyon tungkol sa pamilya ni Junjun, biglang may sumigaw mula sa malayo.
“Junjun!”
Isang babae at lalaki ang mabilis na lumapit sa kanila. Napalundag si Junjun sa tuwa.
“Nanay! Tatay!” sigaw niya habang yakap-yakap ang mga magulang.
Naluha si Mang Ramon sa eksena. Ang pagkikitang iyon ay nagbigay ng liwanag hindi lamang kay Junjun kundi pati na rin sa kanya.
“Salamat po, Mang Ramon,” sabi ng ina ni Junjun. “Hindi namin alam kung paano siya natagpuan kung wala kayo.”
Ngumiti si Mang Ramon at sumagot, “Walang anuman. Sa likod ng bawat ulap, may sikat ng araw na naghihintay. Huwag lang tayong susuko.”
Sa araw na iyon, natutunan ni Junjun ang halaga ng pagtutulungan at pag-asa. Si Mang Ramon naman ay nakahanap ng bagong layunin sa buhay — ang maging gabay sa mga taong nawawala sa gitna ng unos.
Morals of the Story (Aral ng Kwento)
Tagalog:
- Huwag mawalan ng pag-asa kahit sa gitna ng matinding pagsubok.
- Ang pagtutulungan ng komunidad ay mahalaga upang malampasan ang anumang unos.
- Ang pagiging gabay sa iba ay nagbibigay ng layunin at liwanag sa ating buhay.
Mga Tanong sa Kwento (Tagalog)
- Bakit umiiyak si Junjun nang makita siya ni Mang Ramon?
a) Nawala ang kanyang bag
b) Nawawala ang kanyang mga magulang
c) Gusto niyang umuwi agad
d) Natatakot siya sa baha - Ano ang trabaho ni Mang Ramon?
a) Tagapagbantay ng ilog
b) Boluntaryo sa evacuation center
c) Mangingisda
d) Tagaluto ng pagkain - Ano ang natutunan ni Junjun mula sa kanilang paglalakbay?
a) Hindi magtiwala sa mga matanda
b) Laging magdala ng gamit kapag umuulan
c) Ang halaga ng pag-asa at pagtutulungan
d) Huwag na lang umalis ng bahay - Saan natagpuan ni Junjun ang kanyang mga magulang?
a) Sa tabi ng ilog
b) Sa evacuation center
c) Sa bayan ng Lumingaw
d) Sa bahay ni Mang Ramon - Ano ang mahalagang aral na natutunan ni Mang Ramon?
a) Huwag nang tumulong sa mga bata
b) Magtanim ng gulay pagkatapos ng bagyo
c) Ang pagiging gabay sa iba ay nagbibigay ng layunin sa buhay
d) Laging umiwas sa baha
English Translation
Behind the Clouds
One day in the town of Lumingaw, an elderly river guardian named Mang Ramon stood by the river after a strong storm. The waters had surged, causing massive flooding. Many families lost their homes, and some were still missing.
As Mang Ramon walked along the riverbank to inspect the area, he saw a crying child carrying a small bag drenched in rain. Mang Ramon approached the boy and asked,
“Why are you crying, child?”
“I’m looking for my parents. They went missing when the water rose,” the boy, named Junjun, replied.
Mang Ramon felt the child’s sorrow. He couldn’t leave Junjun alone, so he offered to help.
“Come with me. Let’s look for them together. We won’t give up,” the old man said.
Together, Mang Ramon and Junjun walked along the river. As they walked, Mang Ramon shared his own story of loss.
“When I was young, I also lost loved ones due to a calamity like this. It took me a long time to accept it. But I learned that there’s always hope behind the clouds,” he said somberly.
Along their journey, they met town residents repairing their homes. Mang Ramon also showed Junjun the volunteers providing aid.
“Look, Junjun. Even though the situation is tough, people are helping each other. That’s the strength of our community,” the old man explained.
Little by little, Junjun’s sadness faded. He felt he wasn’t alone in this battle. Finally, they reached the evacuation center set up by the local government. Many people were gathered there — resting, eating, and waiting for news about their loved ones.
While searching for information about Junjun’s family, a voice suddenly called out from afar.
“Junjun!”
A woman and a man hurried toward them. Junjun leaped with joy.
“Mother! Father!” he shouted, hugging his parents tightly.
Mang Ramon was moved to tears by the scene. That reunion brought light not only to Junjun but also to him.
“Thank you, Mang Ramon,” Junjun’s mother said. “We wouldn’t have found him without you.”
Mang Ramon smiled and replied, “It’s nothing. Behind every cloud, there’s sunlight waiting. We just have to keep going.”
That day, Junjun learned the value of hope and community. Mang Ramon, on the other hand, found a new purpose — to be a guide for those lost in the storm.
English:
- Never lose hope even in the face of great challenges.
- Community cooperation is essential to overcoming any adversity.
- Being a guide to others gives purpose and light to our lives.
Questions in English
- Why was Junjun crying when Mang Ramon saw him?
a) He lost his bag
b) His parents were missing
c) He wanted to go home
d) He was scared of the flood - What was Mang Ramon’s role in the story?
a) River guardian
b) Volunteer at the evacuation center
c) Fisherman
d) Cook - What did Junjun learn from their journey?
a) Never trust old people
b) Always bring belongings when it rains
c) The value of hope and cooperation
d) Never leave home - Where did Junjun find his parents?
a) By the river
b) At the evacuation center
c) In the town of Lumingaw
d) At Mang Ramon’s house - What important lesson did Mang Ramon learn?
a) Never help children
b) Plant vegetables after a storm
c) Being a guide to others brings purpose to life
d) Always avoid floods
Tuklasin ang higit pang makabuluhang kwento sa LapisAtPapel.com! Bisitahin ang aming site at sagutin ang mga questions para sa mas masayang pag-aaral ng mga bata. Huwag kalimutang mag-iwan ng komento!